miércoles, 9 de junio de 2010

Poesías do Camiño


Poesías do Camiño


Dux Aquitonarum Willermus morle suprema.
Occubui, Jacobum dun peresrimus adit.
Discipuli christi Jacob sacra limina suprex
Dum peregrinus adit, occubuit peregre.

Lloc fst Charles un moster estorer.
Por son neva San Johan apaler,
As piez de Porz si com l` on dit pesser.

A mi Rollant de tei ait Deus Mercit!
L`anme de tei SEIT mise en pareis!
Kit tei ad mort France ad mis ebb exill.
Si grant clol ai que ne valdreu vivere
De ma misnee ki pur mei est ocise!
Co drinset Deus le fils seinte Marie
Find que jo viensne aas maistra porz de sirie l amemu
Arrivés q`saint-Dominique,
Le coq chanta
Nous l`entendimos Dans l`eglise
Nous étanna.


On nous dil que le Pélerin
Paz uin mirade
A ce signe resucita
Ce n`est pas un fable


Lo plaing z es de bona razo.
Que cercamos trament n`eblo
Ai! Com lo plaigno li Gasco
Sant jacme, membre. Us del baro
Que denont vos jai peliegris

Quand nous fimes en la Saintonge,
Hélas! Non dieu: nous ne trowames point deglises
Pour prier dieu;les Huguenots les ont rompues par leur
Malice, c`est en dépit de jésus, chris et la vierge maril



Aloi de pelenin de corps et de faç l`escharpe avait au col, en la main le barclum

Des choses necessaires iil faut etre garni, e l`cemple des péres ne etre pas de fourri. De Bourdon, de halette, aussi de´ur grand chapaeu. Et contre la tempe le avoir n bon manteau.

Él en este estardo,
Vui que gran romaria
De gente de sa Terra
A santiago ya;
Et que con eles fase
Mercée elles pida
Et eles d`est rogo
Farcen muit end


Vix forma nota est, abdits
Quan plena sanctis rma sit,
Quan dives urbanun salum.
Sacris sepulcros floreat
Quen meror, quen culpa premit, quem herique
Morbi tabida convexans aut valeluclo quatit,
Huc festines agast clevoto rectore cursum
Anxia de punens prospera cuncta serast

LA PEREGRINA

En la ciudad de León
(Dios m´asista y no me falte)
Vive una fermosa niña,
Fermosa de lindo talle
El rey namoróse d´ella
Y de su belleza grande;
Aún no tiene quince años,
Casarla quieren sus padres.
El rey prende el marido,
Que quiere Della vengarse;
Ella, por hurtarse al rey,
Metióse monja del Carmen.
Allí estuvo siete años
A su placer y donaire;
Desde los siete al los ocho
A Dios le plugo llevarle.
Por los palacios del rey
Pelegrina va una tarde
Con su esclavina ahujerada
Sus blancos hombros al aire,
Lleva su pelo tenido,
Parece el sol como sale.
<< - ¿dónde vienes, pelegrina, Por mis padres reales? >>
<< - Vengo de Santiago, el rey; De Santiago, que vos guarde, Y muchas más romerías… Plantas de mis pies lo saben; Licencia traigo de Dios, Mi marido luego dadme >>
<< - Pues si la traes de Dios, Excuso más preguntarle Sube, sube, carcelero, Apriesa tráeme las llaves Y las hachas encendidas Para alumbrar a este ángel>>.
<<-Dios nos guarde, condesillo, Jasto de prisiones tales>>
<< - Dios vos guarde, la condesa, Porque siempre me guardaste >>.
>> - Non pienses que vengo viva,
Que vengo muerta a soltartw;
Tres horas tienes de vida,
Una ya la comenzaste.
Tres sillas tengo en el cielo,
Una es para tú sentarte,
Otra para el señor rey.
Por esta mercad que face.
Adios, adios, que me voy;
Ya no puedo más fablaste,
Que las horas deste mundo
Son como soplo del aire >>.



O CAMIÑO DE SANTIAGO


Santiago o maior foi un dos principias apóstolos e seguidores de Xesucristo, xunto a Pedro, Paulo e Xoán. As melbres de coñecemento da vida e do que facer apostólico de Santiago son os Evanxeos e o libro dos Feitos dos Apostólos.
Galileo de nacemento, era fillo de Zebedo e de Salomé, que vivían na cidade de Betsaida, ó carón Xeresaret. Ó igual que seu irmán Xoán, o futuro é vanxelista, traballador como pescador na compaña do seu pai, como tamén o facía na mesma beira do lago Simón ( o futuro Pedro ) e seu irmán Andrés os dous futuros apóstolos da Xesús.
Segundo o Evanxeo, estando Simón e andrés cargando o aparello no lago Xenesaret achegoúselles Xesús de Nazaret e despous de facer que as súas redes, baldeiras ata entón, se enchesen de peixe, convidounos a seguilo para convertelosen pescadores de homes. Máis adiante atopou a Santiago e a Xoás que xunto co seu pau Simón e Andrés, deixárono todo para seguilo por toda Galilea. Deste xeito, Santiago, fillo de Zebedeo, converteuse nun dos primeiros discípulos de Xesús.
Dende moi cedo destacou como un dos principas apóstolos ó igual que Simón, Pedro e Xoán.




E viren lario e la tour Notre e bise.
Isoriés dist a Zarlle: “ par Dieu che tout; ustice,
Sur le cemin saint Jaques somes, sens gaberise.
Vés la Charion, out est; a mout ocise
De la giant crestiaine pour alier en servise
De Dieu et de l´apostre.


24-3“ Que li ladres fu mis tout seul en un destour. Ou nus ne le veoit ne sentoit sa deular, se n´estoit le seigneur, qui l´aimait par amour”


Quant le preudom entant la voit qui a perle´, tost et isnellement a l´enfant atorné. Si a un chanpertir en la ville mandé; un travetier fist faire, lé enfant a sus porte.



A Santiago en romania ven el rei, mandré praz-me de coracon por dvas cousan, se Deus ne perdon, en que tengo que me faz deus gran ben: ca ver-ei el rei, que nunca vi, e meu amigo que ven con el i.


Por fazar romania pug´ en meu coracon a Santiag´ un dia ir fazer oraron, e pur veer meu amigo logo´i.


Curactis mare connentibus natus rogis submangitur sod a profundo ducitun totus Plexus conchilibus.


Ex re singnatus Jacobus liben ist uocatun l psim scribestc sita faria sitque legenti.


Rex maranda, pro tanta gloria centrum salis pen coli spacia corpus sanctum leaut alo liria [ Exim ] ubi nunc est acclesia.


Hit is a gret Hynston, large, and lors, of the hold deggins hit is Sorong. Glason windowez there are but flew, wit in the Mynstor in mother vew.



Ich hermanus raij van Vanch mit gottes hulfs mil mach eyn klynes bucheyn.


Esta casa es a la vez noble y regia. Edificada ara alimentar a los peregrinos a Expensas de Alfonso V!!!fue levantada durante el imperio de Carlos I renovada en el reinado de Carlos!!! Reconstruida en el año 1771.


Enemigos de pobrezas venterosm sois de contino, pésoas de ver par y vino, amigos de las par guezas no de pobre o peregrino.



Cecis claudis levanen tribuit, Auxilium, ómnibus prebuit, lacobe apostole…


Conveneve duces hispani freanogeneoeque. Per mare, por tamas Máurorun bella requierunt.


Cueno es precian mucho por. Artús los pretones, cueno son los normandor orsuyosos varones, en glisos son flemosos, de falsos corazones lombardos cobdiciosos, aley manes fellones.

Bibliografía:

 Peregrinaciones de Santiago: Tomo I, II y III
 El Camiño de Edad Media: Everest
 O Camiño de Santiago: Poemas e Poesías



Camiño Longo



Camiño longo,
A ti che canto
Porque me levas
A ver ó Santo
A ver o Santo
e malias pedras
camiño longo
de Compostela

Retrouso:

Santiago e malia
auga a auga e
malia pedra
a pedra e os meus
amoresson todos
de Compostela.
Vou camiñando
Con moito tento
porque non podo
perdelo alento
hoxe que chove
quero bicarte
ó San Xcobe.


Camiño longo,
A ti che canto
Porque me levas
A ver ó Santo
A ver o Santo
e malias pedras
camiño longo
de Compostela


Susana Seivane, Camiño Longo, Cantigas de Galicia

No hay comentarios:

Publicar un comentario